Η ανακυκλώνοντας βιομηχανία παλιοσίδερου καθαρίζει το μη επεξεργασμένο ξεπερασμένο και γρήγορο απόρριμα στο υλικό βαθμού προϊόντων. Το ξεπερασμένο απόρριμα που συλλέγονται από τους εμπόρους παλιοσίδερου, οι αυτόματες εγκαταστάσεις διάσωσης, και οι βιομηχανικοί κατασκευαστές στέλνονται χαρακτηριστικά στις εγκαταστάσεις ανακύκλωσης μεγάλων κλιμάκων για την επεξεργασία. Μιά φορά στη δυνατότητα ανακύκλωσης, το παλιοσίδερο είναι καλυμμένο για την ακτινοβολία, φορτωμένο επάνω σε έναν infeed μεταφορέα, και τεμαχισμένο στα πυγμή-ταξινομημένα κομμάτια.
Το παλιοσίδερο πρέπει έπειτα να χωριστεί στα σιδηρούχα, μη σιδηρούχα, και μη μεταλλικά υλικά. Αυτή η διαδικασία απαιτεί το παλιοσίδερο για να τεμαχιστεί στα μικρά κομμάτια, έτσι μπορεί αποτελεσματικά και εντελώς να χωριστεί. Το μεγάλου μεγέθους απόρριμα-απόρριμα που είναι πάρα πολύ μεγάλο απόκομμα-είναι μεγέθους και ταξινομημένο με το χέρι. Το ίδρυμα για τις ανακυκλώνοντας βιομηχανίες απορρίματος (ISRI) έχει αναπτύξει τις τυποποιημένες προδιαγραφές για τα προϊόντα απορρίματος για να βοηθήσει επεξεργασμένο απόρριμα μετάλλων αγοραστών και πωλητών το αξία ακριβώς.
Σιδηρούχα μέταλλα
Τα σιδηρούχα κράματα μετάλλων περιέχουν το σίδηρο. Τα κοινά σιδηρούχα κράματα περιλαμβάνουν το χάλυβα, τον ελατό σίδηρο, και τον γκρίζο σίδηρο. Ο σίδηρος έχει τις μαγνητικές ιδιότητες, τόσο η μαγνητική έλξη χρησιμοποιείται συνήθως για να προσδιορίσει τα σιδηρούχα κράματα. Το σιδηρούχο απόρριμα είναι συνήθως χωρισμένο από το μη σιδηρούχο υλικό που χρησιμοποιεί έναν ηλεκτρομαγνήτη.
Το σιδηρούχο απόρριμα χρησιμοποιείται ευρέως στα χαλυβουργεία και στα προϊόντα χυτοσιδήρου και χυτοχάλυβα που γίνονται από τα χυτήρια. Σύμφωνα με μια έκθεση ποσοστού αποκατάστασης και ανακύκλωσης χάλυβα, ο σίδηρος και ο χάλυβας αποτελούν περίπου 90% της μάζας όλων των μετάλλων καταναλώνω στις Ηνωμένες Πολιτείες και συνολικά. Το υψηλό ποσοστό κατανάλωσης χάλυβα το καθιστά οικονομικά εφικτό να ανακυκλωθεί. Κατά συνέπεια, ο χάλυβας είναι το ανακυκλωμένο υλικό παγκοσμίως.
Μη σιδηρούχα μέταλλα
Οποιοδήποτε μέταλλο που δεν περιέχει το σίδηρο αναφέρεται ως μη σιδηρούχο. Τα μη σιδηρούχα κράματα, όπως βασισμένα τα στον χαλκό κράματα, είναι non-magnetic και αντιδιαβρωτικά. Είναι επίσης βαρύτεροι από μη μεταλλικοί ένας μέταλλο-σοβαρός παράγοντας για τη διαδικασία χωρισμού. Ένα ισχυρός κενό ή ένας κυκλώνας μπορεί αποτελεσματικά να απορροφήσει τα μικρά, μη μεταλλικά κομμάτια μακριά, αφήνοντας τα μη σιδηρούχα κράματα σε ισχύ. Οποιαδήποτε προβληματικά κομμάτια που δεν χωρίζονται σωστά από το μαγνητικό τύμπανο ή τον κυκλώνα ανακτώνται human-operated «μαζεύουν με το χέρι» τη γραμμή. Σε εκείνο το σημείο, τα σιδηρούχα μέταλλα συμπιέζονται και στέλνονται στους μύλους χάλυβα και τα χυτήρια, και η παραμονή υλική πηγαίνει προς τη μη σιδηρούχο διαδικασία χωρισμού.
Ο μη σιδηρούχος χωρισμός χρησιμοποιεί τα ρεύμες Faucault, την ταξινόμηση επαγωγής, και το πρόσθετο μάζεμα με το χέρι στα διάφορα κράματα είδους έξω με μια εστίαση στο αργίλιο και το χαλκό. Μερικά μη σιδηρούχα μέταλλα, συχνά καλούμενα τα «μέταλλα ειδικότητας,» ανακυκλώνονται σπάνια επειδή χρησιμοποιούνται χαρακτηριστικά στα μικροσκοπικά ποσά ή τις περίπλοκες εφαρμογές όπως τα τσιπ υπολογιστή. Η αξία και ο σχετικός όγκος τους δεν δικαιολογούν το κόστος που απαιτείται για το χωρισμό και την ανακύκλωση.
Μη μεταλλικό υλικό
Οποιοδήποτε μη μεταλλικό υλικό αριστερό στο τέλος της διαδικασίας χωρισμού στέλνεται στα υλικά οδόστρωσης. Η ανακυκλώνοντας βιομηχανία μετάλλων εργάζεται για να βρεί τους νέους τρόπους να χωρίσει αποτελεσματικά και να χρησιμοποιήσει περισσότερων αυτών των υλικών για να μειώσει τα απόβλητα.